Wanneer veroverde Excelsior in 2006 de titel? Het kampioensgevoel was al voelbaar na de overwinning op Stormvogels Telstar, maar de officiële bekroning volgde een week later tijdens een thuiswedstrijd tegen VVV-Venlo. Met de nieuwe ontmoeting met VVV deze maandag in het vooruitzicht, blikken we met Tim den Hollander terug op de gedenkwaardige avond van 31 maart 2006.

“Tijdens de gewonnen thuiswedstrijden tegen Go Ahead Eagles (2-1) en FC Eindhoven (1-0) op 17 maart 2006 merkte je op Woudestein de kampioenskoorts. Er kwam steeds meer publiek kijken en na de winst op Eindhoven was er in plaats van zeven nog maar een concurrent over (VVV Venlo) en daarmee was het gat zes punten. Bovendien liepen we 23 goals voor, dus er kon eigenlijk weinig meer misgaan.

“Via een Ticketbox in Zoetermeer had ik een kaartje weten te bemachtigen voor het uitvak voor de wedstrijd tegen Stormvogels Telstar. Als beginnend student en met de kaartverkoop van die tijd was het de beste manier om aan een kaart te kopen. In de trein naar Haarlem en bus naar Velsen kreeg ik wat fronsende wenkbrauwen in m’n Excelsioroutfit, maar dat mocht de voorpret niet drukken.

“In een zeer goed gevuld uitvak zat de sfeer er al voor de wedstrijd in. Thuis was er met 4-0 gewonnen en het team van Mario Been had er een paar goede overwinningen op zitten. De opgave was simpel: meer punten halen dan VVV en de titel was binnen.

“Rene van Dieren bracht Excelsior snel op voorsprong en die kwam eigenlijk niet meer in gevaar. Met de minuut werd het gezelliger omdat VVV niet van de 0-0 afkwam tegen Den Bosch. Na het laatste fluitsignaal barstte het feest los. Excelsior leek kampioen. Spelers en staf vierden ook feest voor een uitzinnig vak. De speaker van Stormvogels Telstar zette zelfs Excelsior-liederen op, maar waarschuwde tussendoor toch dat er nog gespeeld werd in De Koel.

“Daarna kregen mensen hier en daar sms’jes binnen dat het toch nog 1-0 was geworden in Limburg. Even hoopte iedereen dat het grapjassen waren, maar de speaker bevestigde het bericht. Desalniettemin bleef het gezellig in het uitvak en op het veld: het feest was een tikkeltje minder, maar iedereen voelde wel ‘wij zijn kampioen’. De spelers leken te balen dat ze niet die avond al de schaal kregen, maar beseften net als de supporters: we kunnen eigenlijk gewoon twee keer een kampioensfeest vieren. Volgende week kunnen we in de laatste thuiswedstrijd, uitgerekend tegen VVV, laten zien dat Excelsior toch echt de beste was.”

“Een week later leek er voor je gevoel wel 5.000 man aanwezig op Woudestein. Er waren nog geen scanners voor seizoenkaarten en mensen liepen meerdere keren met zakken vol seizoenkaarten naar buiten om wachtende supporters binnen te laten. De vaste supporters zagen dit als een mix van gloryhunters en een gezellig vol stadion.

“Het kon niet meer misgaan: VVV zou nooit twee keer winnen én 23 goals goedmaken en Excelsior zou al helemaal geen twee keer verliezen. Toch bracht Dirk-Jan Derksen voor de Zuidtribune de bezoekers op voorsprong en deed een treiterend dansje. Een paar tellen moest Woudestein zich herpakken voordat de aanvankelijke feestvreugde weer hervonden was. En toch sloop er hier en daar wat lichte twijfel in: we zouden toch niet net toch als twee jaar geleden alles vergooien?

“Nog voor rust maakte Slory gelijk op aangeven van Bruins, een voorbode van het duo dat Excelsior het jaar erop in de eredivisie zou houden. Woudestein explodeerde, want nu kon het echt niet meer misgaan. Het elftal van Been hervond de vorm weer van de weken ervoor en dit sloeg over op de tribune.

“Snel na rust benutte Damien Hertog een penalty en bracht het publiek op een roze wolk. Nadat Voskamp vlak voor tijd ook nog eens 3-1 maakte, bestormde een enkeling het veld al. Bij de supporters die het trauma van 2004 hadden meegemaakt viel de laatste 0,0000001% onzekerheid weg en maakt plaats voor een zucht van opluchting: de ballast van de verspeelde promotie in Helmond viel van de vier daken van het stadion.

“Iedereen snakte naar het laatste fluitsignaal van Kevin Blom en niet lang nadat dit klonk, stond het veld vol met uitzinnige fans, waarvan een behoorlijk deel die avond voor het eerst aanwezig was. De Zuidtribune kleurde rood van de fakkels en kon z’n geluk niet op toen Mark Otten de schaal in ontvangst nam en niet veel later René van Dieren met een horde fans in z’n rug de schaal aan de fanatieke aanhang kwam tonen.

“Het was een avond die voor je gevoel eeuwig had kunnen duren, niet wetende welke mooie avonden ons nog in 2010, 2014 en 2022 te wachten zouden staan.”

De selectie van 2005-2006 blonk niet alleen uit op het veld. Ze doken ook de studio in om het nieuwe lied ‘Val aan Excelsior’ op te nemen. De opbrengst van de dvd met videoclip was bestemd voor het goede doel: